از زمانى که بوش از شروع دوباره جنگ صلیبى سخن گفت تا سال ۲۰۰۵- یعنى در یک دوره ۴ ساله- فروش کلام الله مجید در اروپا به ۱۷ میلیون جلد بالغ شد.

ماجراى اهانت به پیامبراعظمﷺ و واکنش شدید مسلمانان طى چند سال گذشته هر خبر دیگرى را به حاشیه برده است. از این رو این ماجرا به یک مباحثه خیلى جدى تبدیل شده و تأملات ویژه‌اى به وجود آورده که شامل پرسش از تفکر غرب در حوزه دین و پیامبران، آینده مناسبات غرب و جهان اسلام، اصلاح منشور سازمان ملل و اعلامیه حقوق بشر این سازمان، جداسازى ادبیات بحث پیرامون مقدسات دینى از ادبیات بحث پیرامون مسایل غیردینى می‌شود.
سوالات اساسى محافل فکرى عمدتا ناظر بر این مسئله است که اگر براى مدیریت مسایل حساس فکرى جدى نشود، سوداگران فتنه و آشوب وارد میدان متفکرانه‌اى می‌شوند که صلاحیت ورود به آن را ندارند و در عین حال ورود آنان می‌تواند، جدالى بزرگ را میان پیروان ادیان از یک سو و میان دو عرصه حکومت و دین از سوى دیگر پدید آورد. در واقع این احساس عمومى بیانگر آن است که اهانت مبتنى بر طراحى مخالفان دین می‌تواند مناسبات انسانى را بشدت تخریب کند.
یک نکته مهم دیگر این است که هجمه به مقدسات و بخصوص آن دسته از مقدساتى که درباره مقدس بودن آنان نه تنها پیروان دین خاص بلکه بطور کلى در میان پیروان همه ادیان، اجماع وجود دارد، می‌تواند دین خاصى که علیه مقدسات آن هتاکى صورت گرفته است را در کانون توجهات جهانى قرار دهد بالاخره وقتى به قرآن اهانت می‌شود، عده بسیار زیادى که تاکنون از کنار قرآن عبور کرده اند به این فکر مى‌افتند که مگر قرآن حامل چه پیامى است که عده اى آن را برنمى تابند کما اینکه وقتى به شخصیت پیامبر اسلامﷺ از روى عناد جسارت می‌شود، کم نیستند کسانى که تازه به فکر مطالعه درباره شخصیت و سیره پیامبر ‌فتند. یک گزارش بیانگر آن است که از زمانى که بوش از شروع دوباره جنگ صلیبى سخن گفت تا سال ۲۰۰۵- یعنى در یک دوره ۴ ساله- فروش کلام الله مجید در اروپا به ۱۷ میلیون جلد بالغ شد و خبرهاى دیگر از رشد سریعتر اسلام در میان کشورهاى مسیحى حکایت می‌کرد. غرب البته نمی‌پسندد ولى اسلام دومین دین و آئین در دو قاره اروپا و آمریکاست و هم اینک جمعیت مسلمانان این دو قاره به حدود ۷۰ میلیون نفر بالغ می‌شود و این در حالى است که برابر گزارش‌هاى موثق اروپا و آمریکا علیرغم یک فعالیت نزدیک به ۴۰۰ ساله- از زمان راه‌اندازى کرسى مطالعات اسلام در سال ۱۶۳۲ و ۱۶۳۶ در دانشگاه‌هاى کمبریج و آکسفورد انگلیس- و اعزام هزاران شرق شناس (Orintalism) به کشورها و مجامع اسلامى موفقیتى نداشته است و گزارش خود مراکز مسیونرى غرب- که امروز با عناوینى نظیر انجمن مطالعات خاورمیانه فعالیت می‌کنند- بیانگر شکست کامل برنامه مسیحى کردن مسلمانان و یا کاستن از جمعیت مسلمانان در کشورهایى با اکثریت مسیحى است. این در حالى است کشورهاى غرب با استراتژى مشترکى ذیل عنوان «دارالمسیحیت» (Chirictiandom) هم قسم شده‌اند که در اروپا حتى یک کشور با اکثریت مسلمان به وجود نیاید.
دانکن بلاک مک دونالد مسیونر اسکاتلندى که در آمریکا زندگى می‌کرد در صفحه ۱۲ کتاب خود – سیماى اسلام- که حدود ۱۰۰ سال پیش، در سال ۱۲۹۰‌ش در نیویورک چاپ شد، نوشت: «اسلام با هجوم و نفوذ تمدن غرب به زودى متلاشى مى شود و در این بین مسیونرهاى مسیحى وظیفه دارند مسلمانان جهان را مسیحى کنند» دونالد معتقد بود تمدن غرب آنقدر گیراست که ایده هایش اساس اسلام را نابود مى کند.

کم نبودند مسیونرهاى مسیحى نظیر مونتگمرى وات استاد دانشگاه ادینبورگ در صفحه ۲۱۹ کتاب خود (محمدﷺ در مدینه) مدعى بودند، دینى به نام اسلام وجود واقعى ندارد و آنچه به نام اسلام مطرح شده عمدتا تعالیم یهود یا مسیحیت است! آنان از این طریق درصدد بودند که جنبه وحیانى قرآن و رسالت پیامبر خاتمﷺ انکار شود تا راه براى بروز و ظهور پیامبران دروغین در مرام شرک آلود اومانیسم بازگردد، نزدیک به ۳۰۰ سال پس از پایان قرون وسطى و در دوره‌اى که امپراتورى عثمانى حکومت می‌کرد،دستگاه سلطنتى انگلیس احساس می‌کرد براى غلبه بر امپراتوری‌هاى مسلمان به مؤسساتى نیاز دارد از این رو با تکیه بر قاعده «دشمن خود را بشناس» دو مؤسسه محورى را تحت عنوان «انجمن ارتقاء دانش مسیحی» و «انجمن نشر کتاب مقدس در سرزمین‌هاى خارجی» به فاصله کوتاهى از هم در سال‌هاى ۱۶۹۸و ۱۷۰۱ م به وجود آورد. حدود ۱۰۰ سال بعد این دو مؤسسه محورى بسترساز به وجود آمدن انجمن‌هاى مسیونرى شدند مراکز مسیونرى با همین عنوان نزدیک به ۱۵۰سال فعالیت کردند برابر اقاریرى که امثال برنارد لوئیس و سر ویلیام مور در کتاب‌هاى خود کرده اند این مراکز مسیونرى از یک طرف مامور بودند تا به سؤالات جدى مسلمانان درباره اعتقادات کلیسا و مسیحیان- نظیر اعتقاد به تثلیث- پاسخ دهند و از طرف دیگر با شبهه پراکنى پیرامون اعتقادات اسلامی، مسلمانان و بخصوص طبقه تحصیل کرده علوم جدید را نسبت به اسلام مردد سازند.
با پایان جنگ جهانى دوم و ناتوانى انگلیس از اداره مستعمرات خود، مراکز مسیونرى به آمریکا سپرده شد. برابر مستندات فراوان بعد از جایگزین شدن قدرت آمریکا به جاى قدرت هاى اروپایى و شروع دوره استعمار نوین، دولت آمریکا براى تحکیم سلطه خود بر کشورهاى اسلامى تعداد زیادى مراکز مطالعاتى درباره اسلام و فرهنگ و سنن و آداب و رسوم مسلمانان تاسیس کرد. از این بعد عناصر فعال در این مراکز که عدد آنان از ۱۰۰ واحد فراتر مى رفت، به جاى مسیونر یا شرق شناس، «اسلام شناس» خوانده مى شدند و این افراد با همین عنوان با مراکز دانشگاهی، حوزوی، نخبگى و سیاسى کشورهاى اسلامى ارتباط برقرار مى کردند و بر این اساس به مرور بنیادهاى توانمندترى نظیر بنیاد کارنگی، بنیاد اسلامى فورد، بنیاد اسلامى راکفلر، موسسه رند، موسسه اسلامى هودسون، شوراى آمریکا براى مطالعات علمی-اسلامى و بنیاد برادلى پدید آمدند. جالب این است که همه این مراکز، بنیادها و موسسات توسط یهودیان اداره شده و اکثریت اسلام شناس ها یهودى بودند. مراکز اسلامى آمریکا از دهه ۱۹۶۰ شروع به شکل دادن به یک زنجیره مرتبط به هم در کشورهاى جهان اسلام نمود. در این زنجیره روشنفکران دین ستیزى نظیر حامد ابوزید در مصر، تسلیمه نسرین در بنگلادش، فتح الله گولن در ترکیه و بعدها دکتر سروش در ایران حضور داشتند که از آنان با عناوینى نظیر «روشنفکران مسلمان» و «اسلام شناسان پیشرو» یاد مى شدند.
در این زنجیره هزاران چهره دانشگاهى و… حضور داشتند که با استفاده از فرصت هاى خاص به آمریکا عزیمت مى کردند و به همفکرى با این مراکز مى پرداختند اما در واقع مهمترین اتفاقى که در ارتباط با مراکز یهودى به اصطلاح اسلامى با سر حلقه هاى روشنفکرى در جهان اسلام مى افتاد توزیع غذاى پخت و پز شده در آشپزخانه یهودیان آمریکایى بود. مراکز اسلامى در آمریکا روى یک آموزه تأکید محورى داشتند؛ «جهان اسلام دچار فروپاشى درونى شده و امکان تجدید حیات را از اسلام گرفته است» از جمله «همیلتون.ا.رگیب» در صفحه ۴۳ کتاب خود (محمدیزم) و «آلفرد گویلرم» در صفحه ۵۹ و ۶۰ کتاب خود (اسلام) بر فروپاشى اسلام تأکید کرده و آن را ناشى از ساختگى بودن اسلام معرفى کرده است.

با پیروزى انقلاب ‌هاى اخیر و به اصطلاح بهار عربی، ناکارآمدى مراکز اسلام شناسى آمریکا و ناتوانى این اسلام شناسان از درک حقیقت دین و اعتقادات مسلمانان عیان گردید. براساس گزارش وزارت خارجه آمریکا هیچکدام از مراکز اسلام شناسى آمریکا، امکان پیروزى یک انقلاب دینى را پیش بینى نکرده بودند. این مسئله بدگمانى هاى زیاد هیئت حاکمه آمریکا و سایر کشورهاى غربى را سبب گردید. از آن پس این مراکز اسلام شناسى روى جنبش هاى اجتماعى جهان اسلام تمرکز بیشترى پیدا کردند و البته سازمان هاى اطلاعاتى و سیاسى آمریکا نیز پروژه هاى جدیدى را که خود اداره آن را به عهده داشتند، براى اشراف بر تحولات جهان اسلام پدید آوردند. این مراکز اسلام شناسى بعداً اعتراف کردند که علت اصلى غافلگیرى از وقوع این انقلاب‌ها، محور قرار دادن روشنفکران مذهبى و نادیده گرفتن طیف‌هاى واقعى مذهبى در این کشورها بوده است. «پروفسور ارماندو سالواتور» بنیانگذار و مدیر بخش پژوهش‌هاى اجتماعى در بریتانیا در صفحه ۲۷۳ کتاب خود (اسلام و مباحث سیاسى درباره مدرنیسم) که در سال ۱۳۷۶چاپ شده، نوشت: «از آن‌جا که حس آگاهى اجتماعى جهان عرب درون گراست، آن‌ها اسلام را با همین تفکر تفسیر و تاویل کرده اند و روشنفکران کشورهاى اسلامى نیز که خواهان تجدیدنظر در مبانى و اصول اسلامى بوده‌اند با همین حس اجتماعى درون گرایى که یکى از ویژگی‌هاى غربیان نیز هست، تلاش کرده‌اند مبانى و اصول اسلامى را مطابق خواسته‌هاى غربیان تغییر دهند که در نتیجه با ناکامى روبرو گشته‌اند. این روش براى اولین بار توسط على عبدالرزاق در بین روشنفکران جهان اسلام آغاز گشت و آخرین آن پروفسور محمد ارغون می‌باشد.»
با پیروزى اسلام گرایان انقلابى در جریان تحولات اخیر منطقه اسلامى و بخصوص سر بر آوردن نیروهایى که هیچ شباهتى به امثال ارغون، سروش و گولن و ابونصر ندارند، بى حاصلى سرمایه گذارى آمریکا روى نیروهاى شبه مذهبى سکولار را نشان داد و این موضوعى بود که مستقیماً روى نحوه برخورد آمریکا به عنوان محور نظام سلطه با بنیان ها و نمادهاى اصلى اسلام تأثیر گذاشت و به افراط گرایى محافل آمریکایى دامن زد. پیش از این در گزارش «مریب» از شبکه مطالعات خاورمیانه آمده بود: «اسلام شناسان جدید در آمریکا لحن توهین آمیز علیه پیامبر اسلامﷺ و قرآن را تعدیل کرده اند تا حساسیت مسلمانان علیه دولت آمریکا را کاهش دهند لکن آنان براى ایجاد اصلاحاتى که با آن بتوان منافع دولت آمریکا در جوامع اسلامى را تامین نمود، اسلام را به عنوان دینى عقب افتاده معرفى مى کنند که کاملاً با مدرنیسم، پیشرفت علوم و… مخالف است» با شکست این شیوه بار دیگر برخورد صریح با ارزش هاى اصلى اسلام در دستور کار قرار گرفته و محور این افراط گرایى جریان صهیونیست مسیحى و اوانجلیست ها هستند که شعار خود را در داخل آمریکا بر مبناى اخراج مسلمانان از کشور آمریکا قرار داده اند بر این اساس سال گذشته «استنلى کورتز» یکى از اسلام شناسان یهودى معروف آمریکا در مقاله اى که در روز ۲۹ شهریور سال گذشته در هفته نامه استاندارد واشنگتن چاپ کرد تمام تحقیقات و توصیه هاى ارائه شده توسط مراکز اسلام شناسى آمریکا را «ورشکسته» خوانده و حمله مستقیم به اسلام و ارزش هاى مسلط و اجماعى آن را توصیه کرد.