بارانی ڕەحمەت
ڕۆژگاری ژیان
ڕۆژگاری ژیان
عاشقێک لە بنەماڵەی پێغەمبەردا ــ د.خ ــ
مجلەی باران شافع
ژینگە لە ڕوانگەی ئیسلامەوە؟ یان ئیسلام لە ڕوانگەی ژینگەوە؟
چشم اندازی تحلیلی بر آثار و افکار شیخ حسن کردی مولانا آبادی
یا به گُلبُن وصل کن این خار را…
از ” بسط تجربه ی نبوی ” تا کتابی به سبک سوررئال!
اخلاق
باری من در این مقال در صدد بیان کردن امور گناه نیستم بلکه من در اینجا سعی دارم به جوانب این امر؛ یعنی اخلاق گناه کردن و چگونگی مرتكب شدن به آن بپردازم . اخلاق گناه کردن نه به این معنا که اخلاقا می توانیم گناه کنیم و نه به این معنا که تجویزی باشد برای گناه کردن، بلکه بدین معناست که وقتی ما دچار یکسری خطا شدیم و یا می شویم چگونه بتوانیم از نتایج سوء آن بکاهیم –هم نتایج سوء معنوی و هم نتایج سوء مادی – و چگونه است که بتوانیم آن خطاها را جبران کنیم و دوباره خود سازی را از نو شروع کنیم. البته بررسی بیان تمامی مولفه های ان ( اخلاق گناه) کردن مجالی بیشتر می طلبد ولی من به مولفه های ضروری آن می پردازم و توضیح خواهم داد
حادثه تروریستی دانشگاه کابل و شهید و زخمی شدن جمع کثیری از دانشجویان آن، تراژدی و فاجعه تکان دهندهای بود که اگر در جایی غیر از خاورمیانه رخ میداد، منشاء تصمیمات و تغییرات گسترده و محور تحلیلهای فراوانی میشد، لیکن در مسلخ خاورمیانه که مرگهای دستهجمعی به امری روزمره بدل شده است، صداهای از این مهیبتر هم خفه میشود.