اخلاق گناه کردن

باری من در این مقال در صدد بیان کردن امور گناه نیستم بلکه من در اینجا سعی دارم به جوانب این امر؛ یعنی اخلاق گناه کردن و چگونگی مرتكب شدن به آن بپردازم . اخلاق گناه کردن نه به این معنا که اخلاقا می توانیم گناه کنیم و نه به این معنا که تجویزی باشد برای گناه کردن، بلکه بدین معناست که وقتی ما دچار یکسری خطا شدیم و یا می شویم چگونه بتوانیم از نتایج سوء آن بکاهیم –هم نتایج سوء معنوی و هم نتایج سوء مادی – و چگونه است که بتوانیم آن خطاها را جبران کنیم و دوباره خود سازی را از نو شروع کنیم. البته بررسی بیان تمامی مولفه های ان ( اخلاق گناه) کردن مجالی بیشتر می طلبد ولی من به مولفه های ضروری آن می پردازم و توضیح خواهم داد